
من همان روزکه وضو سا ختم ازچشمه عشق
چارتکبـیر زدم یکسره برهــرچــه کـه هست*
در شماره 268 مورخ اسفند 93 صفحه 47 مطلبی با عنوان: (چه خاکی برسرماشد که… دردولتی زندگی کردیم که “بزرگترین فسادهای قرن درآن اتفاق افتاده است!”) و این را از قول جهانگیری معاون اول رئیس جمهوری فعلی نقل کردیم و علاوه بر اینکه این اظهارات معاون اول رئیس جمهور اعلام جرم محسوب میشود و باید توسط دستگاه قضایی و دیوان محاسبات رسیدگی شود، به این موضوع هم اشاره کردیم که (وقتی رئیس جمهوری {احمدی نژاد} به سازمان ملل می رود یک گروه 100 نفری! با خودش میبرد که برایش دست بزنند آنگاه هزینه سنگینی به خزانه دولت وارد میکند، صدای یک نماینده مجلس بلند نمیشود که چرا چنین خرجی میکنی؟)
آن موقع ما فقط از تعداد شرکتکنندگان با خبر بودیم اکنون اسامی بعضی از آنها را که روزنامه کهنسال بیداری کرمان در شماره 625 مورخ یکشنبه دهم مهرماه1390 صفحه 4 به نقل از سایت توکلی نماینده مجلس چاپ کرده عینا می آوریم :
«روایت سایت توکلی ازهمراهان رئیس جمهوردرسفرنیویورک»
سایت الف. وابسته به احمد توکلی نوشت: رئیس جمهور در سفر اخیر خود به مقر سازمان ملل در نیویورک، گروهی صد نفره شامل وزرا، مشاوران، دیپلماتها، محافظان، مترجمان، خبرنگاران و تعدادی از اعضای خانواده خود را همراه برده است.
به گزارش الف، در فهرست اسامی همراهان رئیس جمهور در سفر نیویورک، این اسامی وجود دارند: خانم فراحی شاندیز (همسر رئیس جمهور)، آقای مهدی احمدینژاد (پسر رئیس جمهور)، خانم طیبه رحیم مشاعی (عروس رئیس جمهور) خانم فاطمه احمدینژاد (دختر رئیس جمهور)، آقای مهدی خورشیدی (داماد رئیس جمهور)، دختر مهدی خورشیدی و فاطمه احمدینژاد (نوه رئیس جمهور) علاوه بر احمدی نژاد، خانواده برخی از نزدیکان وی نیز در سفرنیویورک حضور داشتند از جمله: خانم ذبیحیان لنگرودی، همسر آقای رحیم مشائی، خانم طیبه ترکستانی همسر آقای بقایی، آقای امیررضا بقایی فرزند معاون رئیس جمهور، خانم قصری ضرغامی همسر آقای ثمره هاشمی، خانم راد همسر وزیر امور خارجه.
گروه همراه رئیس جمهور ایران در سفر سه روزه وی به نیویورک در دو طبقه از هتل وارویک نیویورک واقع در خیابان 54 این شهر مستـقر شده بودند. هزینه هر فرد شب اقامت هر اتاق دو تخته از این هتل چهار ستاره در ماه سپتامبر، از حدود 400 تا 700 دلار اعلام شده است».
حالا سئوال اینست ایشان به چه مجوزی برخی از این افراد را که هیچ نقشی وسمتی نداشتهاند با خود برده و چنین هزینه سنگینی به خزانه دولت وارد کردهاند؟!
آیا در این مملکت سازمان مسوولی وجود ندارد که به این حیف و میل بیتالمال رسیدگی کند؟ اینکه نیازی به شاکی خصوصی ندارد دادستان انقلاب و عمومی تهران و دیوان محاسبات میتوانند به سبب حیف و میل بیتالمال مملکت وارد قضایا شوند تا دیگر کسی جرأت نکند از بودجه کشور اقدام به اینگونه ولخرجیها نماید.
راقم این سطور در یکی از شمارههای مجله گزارش به نقل از یکی از خبرهایی که در صورت مذاکرات مجلس دوره چهاردهم مجلس شورای ملی سابق نوشته شده بود نقل کرد که علی سهیلی در دورانی که وزیر امور خارجه کشور بوده، اداره کارپردازی وزارتخانه، مقداری لوازم ساختمانی اضافی را برای فروش به مزایده میگذارد.
سهیلی هم در مزایده شرکت میکند و چون وسائل مذکور را با قیمت بالاتری از دیگران میخرد برنده مزایده میشود. با وجودی که در آن زمان قانون منع شرکت کارکنان دولت در مزایده وجود نداشته سهیلی را به محکمه فرا میخوانند و محاکمه میکنند، ولی چون میبینند او وسایل مذکور را بالاتر از دیگران خریده تبرئه میکنند. ببین تفاوت ره از کجاست تا به کجا؟
اکنون برای رفع خستگی قطعه شعری را که مربوط به روز قلم (14 تیر برابر 5 جولای میباشد و مناسب این مقاله است) تقدیم خوانندگان میکنم:
سخت است قلم باشی و دلتنگ نباشی با تـیـغ مـــدارا کـنـی وسنگ نباشی
سخت است د لت را بتراشند وبخندی هی با توبجگنـد وتـو در جنگ نباشی
ازدرد دل شـاعــرعــا شق بـنویسی با مردم صـد رنگ همـآهنگ نباشی
مانند قـلم تکیه به یک پـا کنی اما هنگام رسیدن به خودت لنگ نباشی
سخت است بــدا نی و لـب از لـب نگـــــشایی
سخت است خودت باشی و بی رنگ نباشی
پانویس:
* بیت تقدیم به دوستانی که از سر دلسوزی مرا نصیحت میکنند.
الف – رزم آسا