نه، به خرید اجناس کره‌ای
روزگاری کره‌جنوبی در شرایط اقتصادی به‌مراتب پائین‌تر از ایران بود، در دهه پنجاه شمسی، زمانی‌که رژیم سابق ناباورانه با دلارهای نفتی به‌جای کمک به ایجاد زیرساخت‌های کشور از راه و راه‌آهن و تأسیسات شهری و برق و آب و بهداشت، شروع به واردات کالاهای مصرفی کرد و مدت‌ها کشتی‌های حامل کالای مصرفی در بنادر جنوبی کشور در انتظار تخلیه، پول‌های کلان (دموراژ) می‌گرفتند.
دخترهای کره‌ای، مستخدمین ایرانیان
حمل‌و‌نقل کالای مصرفی از بنادر به داخل کشور هم مسئله حادی شده بود ظاهرأ یکی از وابستگان رژیم سابق هزاران تریلی اسکانیا و دیگر مارک‌ها را وارد کشور کرد و برای هدایت تریلی‌های وارداتی هزاران راننده از کره جنوبی استخدام کردند و بودند کسانی که وضع مالی خوبی داشتند و آن‌ها هم درصدد استخدام مستخدم دختر کره‌ای برآمدند. جاده‌های ایران و آشپزخانه از ما بهتران به تسخیر کره‌ای‌ها درآمد.
با گذشت حدود نیم قرن از آن زمان، حالا از کره به‌عنوان ببرهای جنوب شرقی آسیا یاد می‌کنند و در تقابل اداره کره‌شمالی با الگوبرداری از سیسستم حکومتی شوروی سابق و چین قبل از تنگ شیائوپینگ آمریکا به فکر رونق اقتصادی کره‌جنوبی افتاد تا خروجی روش اقتصادی خود را هم به رخ جهانیان بکشاند.
تکنسین‌های کره‌ای، کارآموزان ایران ناسیونال
کره‌جنوبی صنعتی شدن را پیمود، تکنسین‌های کره‌ای که زمانی برای کارآموزی به کارخانه ایران ناسیونال سابق و ایران خودروی فعلی و نیز کارخانه‌های تولید وسایل الکترونیکی پارس و دیگر مارک‌ها می‌آمدند اینک خودشان به سازنده اتومبیل و رقیب همسایه نزدیک خود، ژاپن تبدیل شدند.
کالاهای صوتی و وسایل آشپزخانه‌ای هم مورد توجه قرارگرفت و مارک‌های “ال‌جی” و “دوو” و “سامسونگ” پیشانی صنعت کره‌ای‌ها شدند. دوستی می‌گفت وضع کره با ما از رژیم سابق تا امروز فرقی نکرده در گذشته راننده‌گان کره‌ای مالک جاده‌های ما بودند و دختران کره‌ای صاحب آشپزخانه‌ها، امروزه هم وضع به همان منوال، خیابان‌ها و جاده‌های ما این بار در تصرف ماشین‌های کره‌ای است.
“هیوندا”، “کیاموتور” و… آشپزخانه و میهمان خانه ما هم باز در تصرف کره‌ای‌هاست با تلویزیون و لوازم صوتی و یخجال و فریزرش، کره اما برای رسیدن به این مرحله از توسعه صنعتی نیاز به انرژی داشته و دارد و بخشی از این نیاز را از چاه‌های نفت ما تأمین می‌کند.
کرمان خودرو در دام کره‌ای‌ها
درسال‌های گذشته، کره شریک قابل اعتمادی نبود برای نمونه در صنعت خودروسازی شرکت کرمان خودرو از بدو تأسیس به دام کره‌ای‌ها افتاد. در همان سال‌های آغازین فعالیت شرکت کرمان‌خودرو، از باب دل‌سوزی به کرات به مدیران و مسئولین کرمان‌خودرو گوشزد می‌شد که بنا به مثل معروف: چاه خود را پای دریا حفرکنید، زیرا تصمیم‌گیر نهائی سرمایه‌گذاری مؤسسات و کارخانه‌های کشور کره متأسفانه آن‌سوی آب‌ها در واشنگتن و نیویورک این تصمیم رقم می‌خورد و آمریکا هم از ابتدای انقلاب پروائی ندارد که با زبان رسا و بلند اعلام کند درصدد تغییر وضعیت ایران است و به کرات از براندازی یاد کرده است.
مروری بر آرشیو همکاری ژاپن، کشوری که سابقه سرمایه‌گذاری در صنعت ماشین‌سازی را از آغاز با ما داشته نشان می‌دهد به توصیه‌های مورد نظر توجه نشد شاید هم شرایط ژاپن و نوع سرمایه‌گذاری کره‌ای‌ها به گونه‌ای بود که تسلیم این کشور شدند، در ابتدا خودروسازی کرمان برند دوو را در ایران مونتاژ نمود، اول فروش چند مدل از تولیدات شرکت دوو و سپس تولید ماشینی به اصطلاح بومی شده به نام سیلئو، ماشین کم‌مصرفی که تا هنوز در خیابان‌ها و جاده‌ها جولان می‌دهد و کمتر دیده شده که در جاده یا خیابانی سرنشینان خود را سرگردان کند.
بعد از مدتی شرکت کره‌ای به بهانه سرمایه‌گذاری آمریکا در شرکت دوو یا خرید شرکت دوو به‌وسیله جنرال موتورز آمریکا یا شرکت‌های دیگر، تولید ماشین سیئلو را در ایران متوقف کرد و کرمان‌خودرو به سراغ دیگر شرکت ماشین‌سازی کره‌ای شرکت هیوندای رفت و یکی دو نمونه داخلی از تولیدات هیوندای را در ایران به تولید انبوه رساند ماشینی موفق که بین تولیدات داخلی با توجه به شکل و شمائل و قیمت از بهترین تولیدات داخلی می‌باشد.
اخیرأ با اطلاع شدیم که شرکت هیوندای کره‌ای دفتر همکاری و تولید ماشین هیوندای کرمان‌خودرو را بسته است، به تلویزیون و لوازم صوتی کره‌ای که اصلأ نمی‌شود نزدیک شد و اجازه مونتاژ حداقل در ایران را ندارند. کشوری که با اندک تشری از سوی آمریکا دفتر روابط اقتصادی با ایران را می‌بندد، آیا این کشور مستحق آن است که حاکمیت بلامنازع در بازار ایران را داشته باشد؟ کشوری که از تحویل قطعات ماشین دوو برای مونتاژ در ایران خودداری کرد اما بازار لوازم صوتی و تصویری مارک دوو را در ایران کماکان فعال نگه داشته است.
لوازم صوتی و تصویری کره‌ای میهمانان ماندگار منازل ما
کمتر خانه‌ایست که لوازم صوتی و تصویری کره‌ای از مارک‌های مختلف را در خانه نداشته باشد گشتی در خیابان جمهوری و دیگر مناطقی که لوازم صوتی و تصویری در آن می‌فروشند و با تماس تلفنی به فروشگاه‌های شهربانه (کالاهای حمل شده توسط کول‌برهای زحمت‌کش آن مناطق) لیستی از وسایل صوتی و تصویری ساخت کره را ملاحظه می‌کنید.
در سایت وزارت صنعت و معدن و تجارت و دیگر آدرس‌هایی که کشتی، کشتی وسایل و لوازم ساخت کره را (لابد با ارز 4200 تومان اهدائی دولت به از مابهتران) که در بازار آزاد با ارز 8 هزار تومانی به فروش می‌رسانند، از همان چای‌ساز و دستگاه‌های “بخوری” که این روزها شهرت پیدا کرد تا لاستیک و طایر و تیوپ و ده‌ها وسیله و لوازم تولیدی کره‌جنوبی وجود دارد.
نفت ایران، یاری‌رسان صنعت کره
کره که رونق کارخانه‌ها و تأسیساتش با انرژی ارزان ایران رونق گرفت و کشوری که زمانی مردانش راننده جاده‌های ایران بودند و دخترانش آشپز آشپزخانه‌های ایران امروزه حاکمیت جاده‌ها و آشپزخانه‌های ما را از آن خود ساخته است و سهمی هم در این رونق نفت ما دارد.
مشابه کره‌ای‌ها!!
حال که کره خرید نفت از ایران را به دستور آقا بالاسرخود ترامپ قطع کرده و در ماه جاری سفارشی نداشته است در یک اقدام فراگیر یک نه بزرگ مردمی به این کشور داشته باشیم، نه به خرید اجناس کره‌ای، این کم‌ترین کاری است که می‌توانیم در این شرایط انجام دهیم تا درس عبرتی باشد به دیگر کشورهایی که با اولین چشم غره آمریکائیان، به تقابل تجاری با ایران برنخیزند.
باید لیستی از کشورهایی که در صدر کالاهای صادراتی به ایران می‌باشند را از مسئولین بخواهیم و در اقدامی فراگیر و همگانی پاسخی مردمی به کشورهایی که از بازار پر رونق ایران استفاده می‌کنند و دل در هوای آمریکا دارند بدهیم بیائید همبستگی ملی خود را در نخریدن اجناس کره‌ای در بازی نخست به رخ جهانیان بکشانیم، بیائید ثابت کنیم وقتی پای منافع و غرور ملی درمیان است، این ایران است که در اولویت قرار دارد و با این حرکت به جهانیان ثابت کنیم.
دکتر نعمت احمدی