گزارش: حسین توفیق از خاندان سرشناس توفیق در مطبوعات و از سردبیران مجله طنز توفیق بود. مجله توفیق، هفته نامه فکاهی و طنزآمیز ایران بود که نزدیک به نیم قرن فعالیت داشت.
او همنام و نوه خواهری حسین توفیق شاعر، نویسنده، طنزپرداز و مؤسس مجله توفیق بود که بههمراه برادرانش حسن و عباس، از اواسط دهه ۱۳۳۰ تا سال ۱۳۵۰ گردانندگان و سردبیران دوره سوم مجله طنز توفیق بودند. وی آخرین سردبیر «توفیق» بود.
توفیق پس از توقیف مجله در سال ۱۳۵۰ فعالیت مطبوعاتی نداشت، اما گفته میشود چند سالی در فکر احیای دوباره این نشریه بود.
مجله توفیق
خاندان توفیق برای انتقاد از حکومت، زبان طنز را انتخاب کرده بودند و این شعر شعار، همیشگی «توفیق» بود که «چو حق تلخ است، با شیرین زبانی/ حکایت سرکنم، آنسان که دانی»
مجله توفیق، هفته نامه فکاهی و طنزآمیز انتقادی بود که از سال ۱۳۰۲ تا ۱۳۵۰ در ایران فعالیت داشت.
آغاز انتشار این مجله توسط حسین توفیق (بزرگ خاندان توفیق) در سال ۱۳۰۲ بود. بعد از مرگ او در سال ۱۳۱۸ انتشار توفیق متوقف شد. سپس فرزند وی محمدعلی توفیق برای یک دوره سردبیر آن شد، ولی در مرداد ۱۳۳۲ و بسته 1شدن مجله و تبعید شدن محمدعلی توفیق 1به مدت ۵ سال، توفیق منتشر نشد.
بعد از آن نوههای خواهری حسین توفیق بزرگ خاندان، در آخرین روزهای سال ۱۳۳۶ اولین شماره دوره سوم توفیق را منتشر کردند.
سرمقالههای نشریه با امضای «کاکاتوفیق» و دیگر مطالب انتقادی طنزآمیز آن به وضعیت اجتماعی همچون بیکاری و گرانی، فقر و بیعدالتی و مانند اینها اختصاص داشت و انتقادات آن، دولت و مجلس را نشانه میگرفت.
تأثیرگذاری این نشریه واکنشهای حاکمیت را به دنبال داشت و توفیق زیر سانسور قرار گرفت و با توقیف همراه بود و فشارها همچنان ادامه داشت و سرانجام مجله توفیق در سال ۱۳۵۰ توقیف شد.
توفیق، پنجشنبهها منتشر میشد و شعارش این بود که «همشهری شب جمعه دو چیز یادت نره…….دوم مجله توفیق»
هادی خرسندی، کیومرث صابری و عمران صلاحی از آخرین نویسندگان آن بودند. حسین توفیق در ۸۸ سالگی درگذشت و در قطعه نام آوران به خاک سپرده شد.